Autoservice Bakker

Vol gas door

Samen van nul af begonnen. Als ‘kleintje’ lid geworden van de BKL, uit het welbekende jasje gegroeid, verkast en nog verder gegroeid. Inmiddels de geplande tijd om te stoppen al voorbij gereden en vol gas verder gegaan. Loslaten is moeilijk, weten Theo en Reinanda Bakker van Autoservice Bakker.

Het verhaal van Autoservice Bakker begint aan De Koog in Zuid-Scharwoude in 1987. In een huurpand, met één monteur. Toen het bedrijf vijf jaar later moest plaatsmaken voor woningbouw, kwam de huidige locatie aan de Oostelijke Randweg in beeld. “Intussen zijn we met 25 man, verdeeld over verschillende locaties en bedrijven. Inclusief ome Cor, onze oudste werknemer van 86. Die kocht ik er bij de inboedel bij in 1987”, zegt Theo.

Samen te kermis

Intussen vallen ook een vestiging in Sint Pancras, een plaatwerkerij en een eigen leasemaatschappij onder de vlag van Theo en Reinanda. Die groei was iets om trots op te zijn, maar ook een lastig te nemen hindernis. “Van nul tot vijf man personeel is het makkelijk, van vijf tot tien wordt het anders. Dan word je echt directeur. Van tien naar vijftien gaat weer zo, maar van vijftien naar twintig wordt weer een ander verhaal. Kijk, ik ben gewoon automonteur. We gingen altijd met z’n allen te kermis. Maar als je groter wordt, moet je bepaalde beslissingen nemen en afstand nemen van je personeel. Dat moest ik erg aan wennen.”

Vrouwvriendelijk

Maar wat verklaart het succes? “We zijn een dorpsgarage. Mensen kunnen voor alles bij ons terecht. Het begon met reparatie en verkoop, nu hebben we dus ook een schade- en leasebedrijf met vijftig leaseauto’s”, zegt Reinanda. “Dat is bijzonder voor een universele garage. Verder zijn we eerlijk. Mensen brengen hun auto hier blind. Vertrouwen is heel belangrijk in deze branche. We zijn ook laagdrempelig, altijd zelf aanwezig en vrouwvriendelijk. We begonnen met de kleine autootjes van vrouwen uit de Duizend Eilanden.” En dan is er nog de pech-onderweg-cursus voor vrouwen, ‘Panne zonder manne’. “Dat is een groot succes”, zegt Theo. “Verder moet je meegaan met de tijd. Dat is ondernemen. Daarom rijdt Reinanda elektrisch. Dan weet je zelf hoe het werkt.”

Grens verlegd

Theo zou op zijn vijftigste stoppen. Hij is nu 55 en heeft de grens verlegd naar zestig. “Er was wel iemand die het wilde overnemen, maar dan moest ik uit de werkplaats”, zegt hij. “Dat is lastig, want klanten vragen toch naar mij. Ik kan het moeilijk loslaten. En nu, door de crisis, durft niemand er in te gaan. Maar, bedrijfsopvolging hangt in de lucht. Onze twee zoons gaan waarschijnlijk wel richting auto’s en onze dochter kan straks mooi de administratie doen.”